Fictiedossier Bangkok Boy

Titel: Bangkok Boy

Auteur: Carry Slee

Uitgever: FMB uitgevers

Jaar 1^e druk: 2009

Aantal bladzijdes: 255

Samenvatting:

Bo heeft al drie jaar verkering met Joep als hij het plotseling uitmaakt.

Ze is er kapot van.

Joep zegt dat hij zijn eigen weg wil gaan, maar de echte reden is dat hij een tumor in zijn hoofd heeft, die ze niet kunnen weghalen. Hij gaat dus dood.

Hij wil Bo niet in dat proces mee nemen daarom heeft hij het uitgemaakt.

Bo besluit dat Joep het niet zomaar uit kan maken zonder een goede reden te hebben, ze wil weten waarom hij het heeft uit gemaakt.

            Joep is geadopteerd vanuit Thailand, hij wil zijn biologische ouders opzoeken voordat hij dood gaat. Hij heeft het niet aan zijn adoptieouders verteld, ook niet dat hij een tumor in zijn hoofd heeft. Daarom gaat hij alleen.

Hij heeft al zijn meubels bij zijn vriend Pierre achter gelaten, zonder tegen Pierre te zeggen waar hij heen gaat.

Anouk, de beste vriendin van Bo, en Bo vragen of Pierre weet waar Joep heen is, hij weet het ook niet.

Bo besluit de adoptieouders van Joep te bellen, misschien weten zij waar Joep is.

Ze vertellen haar dat ze een kaartje van Joep hebben gekregen waarin staat dat hij naar Thailand is, om zijn ouders te zoeken. Meer staat er niet.

Bo en Anouk besluiten hem achterna te reizen, ze verkopen hun appartement en vertrekken naar Thailand.

Ze gaan alle weeshuizen langs, om te vragen of zij weten waar Joep, die destijds Aaron heette, woonde met zijn ouders.

Bij het laatste weeshuis hebben ze geen documenten meer, omdat er kort geleden een brand is geweest. Maar de eigenaar kan Joep, nog herinneren. Hij verteld hen dat Joep waarschijnlijk uit het plaatsje Chang Mai komt.

Ze besluiten te stoppen met zoeken, Chang Mai is veel te ver, hoe moeten ze er komen?

Maar dan komen ze een oude bekende tegen; Nari.

Hij heeft Bo en Anouk aan het begin van hun zoektocht van het vliegveld, naar het Hotel een lift gegeven.

Hij verteld hen dat Chang Mai een heel mooi dorpje is, heel cultureel. Hij zegt dat ze er echt heen moeten gaan.

Zijn broer heeft een autoverhuur bedrijf, hij kan wel iets regelen.

Twee dagen later zijn Anouk en Bo onderweg naar Chang Mai.

Onderweg nemen ze Sumee mee, een meisje dat in een bordeel woonde.

Ze zouden haar naar haar moeder brengen die in Chang Mai woont.

Onderweg roept Sumee opeens “Zurbin!”. Hij heeft haar mee genomen naar het bordeel. Bo, die op dat moment achter het stuur zit, en Anouk kijken achterom maar ze zien niemand, als ze opeens een klap horen. Zurbin reed niet achter hen, maar  had hen ingehaald, en was voor hen gestopt.

Ze besluiten door te rijden alsof er niks aan de hand is.

Eenmaal aangekomen in Chang Mai brengen ze Sumee bij haar moeder.

Ze willen zo snel mogelijk weg uit Chang Mai, en terug naar Nederland.

Ze hebben de bus naar het vliegveld gemist en moeten nog een nacht verblijven in Chang Mai.

Ze komen Benat tegen, de broer van Joep, maar dat weten ze nog niet.

Hij helpt hen aan een kamer in het hotel.

De volgende ochtend bedenkt Bo zich opeens dat ze de paspoorten in de auto heeft laten liggen. Zelf durft ze de paspoorten niet op te halen, ze is bang dat iemand hen gezien heeft tijdens de aanrijding en het nummerbord heeft door gegeven aan de politie. Ze laat Benat de paspoorten tegen een vergoeding uit de auto halen.

Bo gaat ergens op een bankje zitten als ze Joep opeens in de verte ziet. Hij ziet haar ook, ze vliegen elkaar om de nek, ze is zo blij om hem weer te zien.

Maar dan opeens wordt ze boos op hem, waarom heeft hij het uit gemaakt met haar.

Hij zegt dat hij zijn eigen weg wilde gaan.

Dit was de laatste keer dat Joep en Bo elkaar gezien hebben want dan worden Anouk en Bo plotseling aangehouden door de politie.

Iemand heeft ze gezien, iemand heeft het nummerbord doorgegeven.

Joep zegt dat hij het was, dat hij de man heeft aangereden. “Mijn leven stelt toch niks meer voor” verklaart hij aan Bo.

            Een paar dagen later als Bo en Anouk al weer in Nederland zijn, krijgen ze een mail van Sumee. Daarin staat een stukje uit de krant.

Dat Joep overleden is in de gevangenis aan een hersentumor.

Over de auteur:

Carry Slee werd in 1949 geboren in Amsterdam.

Na de middelbare school ging ze in Utrecht naar de Acedemie voor Expressie door Woord en Gebaar.

Ze werkte een paar jaar als lerares drama op de middelbare school.

In 1988 mocht ze verhalen schrijven over Keetje Karnemelk in het peuterblad Bobo.

In 1989 kwam haar eerste boek Rik en Roosje uit. Een voorleesboek voor jonge kinderen.

Al snel volgden er nieuwe boeken, meestal schreef ze realistische verhalen voor jonge kinderen. Maar daarna begon ze met schrijven voor oudere kinderen.

Die boeken werden super populair bij de jeugd.

In haar boeken schrijft ze vooral over discriminatie, drugs, homoseksualiteit en pesten.

Carry Slee heeft twee kinderen: Nadja en Masja.

Ze woont in Bergen en heeft twee hondjes.

Voor het schrijven van peuterboekjes heeft ze veel inspiratie op gedaan van haar eigen dochters. Als haar dochters ouder worden leest ze vaak brieven die op de achterkant van de VPRO-gids staan.

Daar leest ze een verhaal over een jongen die verteld over zijn buurmeisje dat zo erg gepest werd dat ze voor de trein is gesprongen.

Daar is haar boek Spijt op gebaseerd. Voor dat boek krijgt ze de prijs van de Jonge Jury.

Over het boek:

Op de voorkant van het boek zie je twee meisjes op een scooter die door Bangkok rijden. Ik denk dat dat Bo en Anouk zijn.

Het boek is aan niemand opgedragen.

De plaatsen die in het boek voorkomen zijn:

-Bo & Anouk hun appartement: daar wonen ze.

-Het huis van Bo: daar gaat Bo naar toe als ze het even niet meer weet.

-Het appartement van Joep: daar kijkt Bo nog even rond.

-Het huis van Pierre: Daar zoeken ze Joep als eerste.

-Vliegveld: Vanuit daar vertrekken ze naar Thailand

-Thailand: Daar speelt het grootste gedeelte van dit verhaal zich af.

-De drie weeshuizen: Daar vragen Bo & Anouk of ze weten waar Joep vroeger woonde.

-Hotel in Thailand: daar verblijven ze.

Het verhaal is twee keer vanuit de Ik-persoon verteld.

Je hebt hoofdstukken die ‘Bo’ heten: daar wordt het verhaal vanuit Bo verteld,

En je hebt hoofdstukken die ‘Joep’ heten. Daar wordt het verhaal vanuit Joep verteld.

Ik vind dat het verhaal een duidelijk en gesloten einde heeft. Je hebt niet het idee dat je iets nog niet weet, en je hebt ook niet de gedachte ‘goh hoe zou het verhaal verder gaan?’.

Leeservaringen:

De titel sprak mij eigenlijk helemaal niet aan, ik had het boek wel eens eerder zien staan in de boekhandel maar ik liep er zo aan voorbij. Pas toen ik op school hoorde dat het een super mooi boek was, ben ik het gaan lezen. Ben het daar ook helemaal mee eens.

Het verhaal heeft me nieuwe kanten laten zien, omdat, meestal als iemand het uitmaakt en zegt dat die zijn of haar eigen weg wil gaan, je er niks achter zoekt.

Bo had door dat er iets niet klopte, en ze had gelijk.

Het onderwerp is zeker niet voorspelbaar, op sommige momenten staan ze maar 100meter van elkaar af, dan verwacht je dat ze elkaar wel zien, maar dat gebeurt dan toch niet.

Ik niet zoveel boeken over het onderwerp liefde lezen, en zeker geen liefdes boeken die eigenlijk toch wel fout aflopen.

Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om mij te blijven boeien, tijdens het verblijf van Bo en Anouk in Thailand gaan ze ook uit, daar gebeurd ook nog het een en het ander.

De gebeurtenissen zijn geloofwaardig want de dingen die gebeuren, gebeuren volgens mij ook wel gewoon in het echt.

Ik heb zelf nog nooit iets mee gemaakt wat lijkt op deze gebeurtenissen in het verhaal.

Er staan geen gebeurtenissen in het verhaal die ik zelf zou willen mee maken, behalve naar Thailand op vakantie, dat lijkt me wel wat.

De hoofdpersonen gaan zeker voor je leven, want je komt steeds meer over ze te weten, dus je kan je ook steeds beter met ze mee leven.

De beslissing dat Bo, Joep gaat zoeken in Thailand vond ik eerst onbegrijpelijk. Dat had ik zelf nooit gedaan. Maar aan de andere kant heb ik ook nog nooit in zo’n situatie gezeten, dus je weet het niet.

Ik vind dat de gebeurtenissen logisch op elkaar volgen, er zitten nauwelijks tijdsprongen in, waardoor je wel eens in de war raakt.

Het verhaal heeft dus geen ingewikkelde opbouw.

Ik vind dat het verhaal in een zekere zin wel spannend is opgebouwd, in het begin kwam er een zin in voor waar Joep dacht “zou ik het vertellen aan mama, nee.. ik doe het niet”

Dan vraag je je heel erg af wat hij daar mee bedoelde. Zo zijn er wel meer dingen.

Het verhaal leest makkelijk, in het begin dacht ik dat ik heel erg zou moeten wennen aan dat er twee ik-personen waren, maar dat viel heel erg mee. Ik was er eigenlijk direct al aan gewend.

De zinnen zijn makkelijk te lezen want er komen geen moeilijke, of te moeilijke woorden in voor.

Het verhaal bevat niet storend veel beschrijvingen, het is altijd wel leuk om te weten hoe iemand er uit ziet, dus dan wordt er beschreven dat iemand halflang bruin haar had, met blauwe ogen. Maar meer ook niet, meer is ook niet nodig vind ik.

In het verhaal zitten veel dialogen, maar ik vind dat dat ook wel moet in zo’n soort boek, in het echte leven wordt er toch ook veel gesproken.

Verwerkingsopdracht:

Schrijf voor een jongerentijdschrift een recensie over het boek.

Bangkok Boy.

Een boek van Carry Slee.

Het is een super spannend boek, dat vol verrassingen zit.

Het gaat over Bo die samen met haar beste vriendin naar Thailand gaat, om haar ex-vriendje te zoeken. Hij heeft het uit gemaakt met Bo, en is naar Thailand gegaan om daar zijn biologische ouders op te zoeken. Bo wil weten wat de echte reden was dat hij het uit had gemaakt, daarom is ze hem achter na gereisd.

            In de tijd die Bo en Anouk in Thailand gebeurd er veel, veel leuke dingen maar ook minder leuke dingen.

Zo rijdt Bo per ongelijk iemand aan, en komen ze daar later door mee in aanraking met de politie.

Dit boek lijkt op het eerste gezicht misschien een meidenboek, maar dat is het beslist niet.

Het is ook erg leuk voor jongens, omdat het verhaal vol problemen zit die iedereen kan hebben.

Dus geen gezeur over of hun haar en make-up wel goed zit.

Bangkok boy kun je bij elke boekhandel in de buurt halen voor maar €14,95